trauen czasownik traut, traute, hat getraut ufać, dowierzać, mieć zaufanie, wierzyć, dawać ślub, udzielać ślubu; seinen Augen nicht trauen nie wierzyć własnym oczom; sich trauen śmieć, mieć odwagę; jemandem keinen Meter über den Weg trauen przen. nie ufać komuś zupełnie |
kirchlich przymiotnik kościelny; sich kirchlich trauen lassen brać ślub kościelny |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 12-12-2024 14:47
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!